Αυρηλιανός, Λεύκιος Δομίτιος

(Lucius Domitius Aurelianus, 214-275 μ.Χ.). Ρωμαίος αυτοκράτορας (270-275). Γεννήθηκε στην Πανονία και σε μικρό χρονικό διάστημα κέρδισε τους μεγαλύτερους στρατιωτικούς βαθμούς, ώσπου το 270, με τον θάνατο του Κλαυδίου του Γοτθικού, ο στρατός και η Σύγκλητος τον ανακήρυξαν αυτοκράτορα. Το έργο του, που απέβλεπε στην αποκατάσταση της ενότητας της αυτοκρατορίας, την οποία είχαν διαμελίσει οι βάρβαροι, του έδωσε τον τίτλο του Επανορθωτή του κόσμου. Εναντίον των Αλαμανών που είχαν εξαπλωθεί έως την Ομβρική κέρδισε μια μεγάλη νίκη στην Παβία (271). Για να υπερασπίσει τη Ρώμη κατά των αυξανόμενων κινδύνων, την περιέβαλε με τα αυρηλιανά τείχη, μήκους 20 χλμ. και ύψους 10 έως 18 μ., που σώζονται ακόμα και σήμερα. Στην Ανατολή εγκατέλειψε ανυπεράσπιστη τη Δακία, κατέλυσε όμως το βασίλειο της Παλμύρας, αφού κατέστρεψε την πόλη και αιχμαλώτισε τη βασίλισσα Ζηνοβία. Θέλοντας να επιβάλει σε ολόκληρη την αυτοκρατορία τη λατρεία του θεού Ήλιου, καταδίωξε τους χριστιανούς που δεν προσχώρησαν σε αυτήν. Πέθανε στο Βυζάντιο, δολοφονημένος, σε μια στρατιωτική εξέγερση. Με τα Αυρηλιανά τείχη, μήκους 20 χλμ. και ύψους 10-18 μ., ο Αυρηλιανός περιέβαλε τη Ρώμη για να την προφυλάξει από τους κινδύνους (φωτ. Moretti).